Hola a todos!

Het is weer even geleden, mijn excuses daarvoor.
Dit weekend zijn we (Lynn, Mathilde, Eryanthe, Jannes en Wali) naar Semuc Champey gegaan. We vertrokken vrijdag, na mijn laatste schooldag in Zamora, rond half drie ongeveer. Na een woelige busrit van ongeveer acht uren kwamen we eindelijk op  onze bestemming aan. Aangekomen moesten we nog een hostel vinden, waar we goedkoop konden overnachten en eten. Dat was gelukkig snel gevonden. Ons hostel voor dit weekend heette: El Muro en bevond zich in Lanquin. We kregen als welkomstdrankje een Cuba Libre en na nog een dobbelspelletje, kropen we, uitgeput van de lange heenrit, ons bed. De volgende ochtend konden we kiezen tussen pannenkoeken of een omelet met bonen enz. Na drie pannenkoeken gegeten te hebben met suiker, vertrokken we, met een ander busje, richting Semuc Champey. Daar aangekomen, dropten we onze rugzakken en maakten we ons klaar voor de watervallen te bewonderen. Weer eventjes klimmen, maar na de beklimming van de vulkaan Acatenango, was deze beklimming kinderspel. Na wat foto's getrokken te hebben van de groep met het uitzicht, begonnen we aan de afdaling.

Beneden konden we onze kleren uitspelen en in het water duiken, letterlijk dan. Je kon werkelijk ergens afduiken, recht het water in. Wat best wel eng was, omdat je rechtstreeks onder je planten zag. Ik heb dan ook lang getwijfeld, omdat ik dacht dat ik niet zo ver zou kunnen springen en dus rechtstreeks mijn nek of rug zou breken door de val. Na heel wat overtuiging, heb ik de sprong dan toch gewaagd! En nu, achteraf bekeken, vond ik het geweldig om gedaan te hebben. Daarna gleden we wat van glibberige rotsen. Om één uur was het etenstijd en konden we rustig gaan zitten, terwijl men onze bestelling kwam brengen. Na deze middagpauze zijn we een grot binnengewandeld. Het enige dat we hierbij kregen was een kaars om onze weg in de grot te verlichten. De grot was waterig, waardoor we heel vaak door het water moesten stappen, alsook zwemmen. Ik kan je vertellen, dat dat niet handig is wanneer je een kaars vasthoudt. Wel een unieke ervaring, die ikzelf fantastisch vond om gedaan te hebben! Hierna zijn we in banden gekropen en lieten we ons met de stroming van de rivier meevoeren. Lekker ontspannen in een band zitten en niets doen. Hiermee sloten we deze drukke activiteitendag dan ook af.  De volgende ochtend moesten we om zes uur al vertrekken richting de grot van Lanquin. Na een stevige wandeling van zo'n kwartier kwamen we aan bij deze grot. Hierbij kregen we geen kaars, maar konden we een zaklamp gebruiken. De grot was erg donker, en glibberig, maar minder speciaal als de grot die we de dag ervoor hebben doorwandeld en doorzwommen.

Zo dit was het dan! De laatste activiteit van ons weekend in Lanquin. Om acht uur stond onze bus naar huis al klaar en na zo'n zes à zeven uur deze keer, waren we allemaal weer thuis in Antigua.
Hasta pronto!